Rodzic, który posiada pełną władzę rodzicielską lub ograniczoną do decydowania o istotnych sprawach dziecka w sytuacji, kiedy drugi rodzic samowolnie uprowadził lub zatrzymał dziecko, ma prawo w każdym przypadku wystąpić do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wydanie dziecka.
Przepisy prawa zostały skonstruowane w taki sposób, aby postępowanie w sprawach o wydanie dziecka trwało jak najkrócej. W konsekwencji w ramach postępowania o wydanie dziecka Sąd rozstrzyga jedynie kwestię bezzwłocznego powrotu dziecka do miejsca stałego pobytu, nie porusza się natomiast kwestii merytorycznych z zakresu władzy rodzicielskiej przysługującej rodzicom dziecka, co stawia rodzica broniącego się przed wydaniem dziecka w bardzo niekorzystnej sytuacji procesowej. Istnieją sytuacje kiedy pomimo, iż w świetle prawa dziecko zostało zabrane bezprawnie, jego powrót nie zostanie zarządzony.
Ma to miejsce w następujących przypadkach:
- kiedy osoba domagająca się powrotu dziecka, a mająca prawo do opieki nad nimi, prawa tego nie wykonywała;
- kiedy osoba mająca prawo do opieki nad dzieckiem zgodziła się na wyjazd dziecka za granicę lub zgodziła się na taki wyjazd po uprowadzeniu lub zatrzymaniu;
- kiedy istnieje poważne ryzyko, że powrót mógłby narazić dziecko na szkodę fizyczną, psychiczną lub jakikolwiek inny sposób postawić je w trudnej sytuacji;
- dziecko pełnoletnie sprzeciwia się powrotu do państwa stałego miejsca pobytu.
Kwestia wykazania powyższych okoliczności przed sądem uzależniona jest w dużej mierze od umiejętnej argumentacji i właściwie przygotowanej taktyki procesowej.
Uzyskaj specjalistyczną pomoc.